Yapmayı bırakın ve hayal etmeye başlayın, geriye dönük bir kavram gibi görünebilir, ama belki de benim bulunduğum aynı yerdesiniz ve yapmanız gereken tam olarak budur.
Daha fazlası
Yapmayı Bırak ve Hayal Kurmaya Başla
Çoğu kişiye geri zekalı geldiğini biliyorum ve bu sizinle ilgisi olmayabilir ama yalnız olmadığımı düşünmeyi seçeceğim.
Dürüst olmak gerekirse, çok fazla bir hayalperest değilim. Hayatımda hayalperestlere aşağıdan baktığım birçok kez oldu. Süreci anlamamak ve hayal kurmak gibi hissetmek tembelliğe eşlik etti. Meryem ve Marta’nın hikayesini okuyan ve Meryem’e kalkıp yardım etmesini söylemediği için İsa’ya tamamen kızan türden bir insanım (ayrı not – biraz inceledikten sonra artık böyle hissetmiyorum, ama bu başka bir zamandır).
Hedefler tamamen farklı bir hikaye. En iyileriyle hedefler koyabilirim.
Her zaman yapmam gereken 100 şeyin kontrol listesini yapıyorum ve hayal kurmaya oturmak listeye giren bir şey değil. Zaman kaybı gibi hissediyorum. Elbette, burada ve orada harika bir fikrim var, ama hemen hemen her zaman A noktasından B noktasına nasıl ulaşabileceğimi anlamakla ve sonra kendim için belirlediğim zaman çizelgesine ulaşamazsam kendimi yenmekle eşlik ediyor (ki bu 10’dan 9’u tamamen saçma).
Enneagram Tip 1 kişiliğimi suçlamak istiyorum. Orta ismimi de “mükemmeliyetçi”ye değiştirebilirsiniz. Üzerinde çalışıyorum. Sürücülüğe her zaman sahip olacağım, ama başarısız olmayı planlayabileceğimi öğrendim ve bu da sorun değil çünkü garip bir şekilde amaca ulaştım.
İşin aslı şu ki önce rüya görmeden ilerleme kaydedemezsin geleceği hayal etmek için zaman ayırmamak beni hayal kırıklığına uğrattı çünkü ilerlemeyi göremiyorum.
Önce rüya görmeden ilerleme elde edemezsin.Click To Tweet
İçimde bir savaş var, daha fazlası için yaratıldığımı biliyorum, ama hedefler ve kontrol listelerinin kalıbından çıkmak çok zor. Bunun etkisi kıskançlık oldu. Başkalarının yapmayı sevdiğim şeyleri yaptığını görüyorum, ama listeme çok odaklandım (ve başarısızlık korkusu), sadece başarabileceğimi bildiğim şeylere odaklanıyorum. Bu bir yolculuk oldu.
Çok fazla içsel düşünce ve mücadeleden sonra (bu yüzden merak ediyorsanız, sesler duyuyorum… Şey, kafamda hiç durmayan sürekli bir diyalog var… Enneagram Tip 1’in kafalarında sürekli bir diyalog olduğunu ve tamamen normal olduğunu öğrenene kadar deli olduğumu düşünüyordum) Kendimi hayal etmeye başlamanın zamanının geldiğini fark ettim.
Zor. Neredeyse 4 yaşındaki bir çocuğum var ve yeni küçük kızımızla 34 haftalık hamileyim ve evde çalışan bir annenin sahip olabileceği tüm kısıtlamaları görmeye devam ediyorum (özellikle küçük çocuklarla), ama bu yıl kontrol listemden uzaklaşacağım ve biraz daha hayal kurmak için zaman ayıracağım (ve sonra oraya nasıl gideceğime dair bir kontrol listesi yapacağım 😊).
Yeni Başlangıçlar
Bizim Masamızda Yiyin adını değiştirdiğimde, sadece daha genel olmak istediğim için değil, yemek ve bir diyalog mekanını birleştirmek istediğim için. İsa herkesle yemek yedi. Masanın, insanların nöbetlerini düşürdüğü ve tanıdıkların arkadaş oldukları bir yer olduğu. Bir topluluk oluştu. Bu yüzden bu yıl, oraya nasıl ulaşacağımı hayal etmeye izin vereceğim.
Düşüncelerim herkes için olmayabilir, tariflere geçmeye çekinmeyin, ama geçen yıl boyunca, başkalarının düşünceleri ve deneyimleri sayesinde, rüya görmekte zorlanan, bir kontrol listesi için yaşayan, inancını sorgulayan ve geleceğinden emin olmayan tek kişinin ben olmadığını öğrendim, ve bu iyileştiriciydi. Böylece umarım, tariflerin ötesinde biraz paylaşarak, başka biri daha az yalnız hisseder ve başkalarını Masasında Yemek için karşılayabilir.
